Усе абмежаванні і парады, што бацькі ўскладаюць на дзяцей, ёсць натуральнымі прыроднымі праверкамі.
Наколькі ты хочаш стаць сабой, колькі маеш рашучасці і сілаў?
Ці назапасіў дастаткова руху і паліва каб вырвацца з маёй арбіты?
Калі маеш сілы ня слухацца, рабіць па свойму і перамагаць – значыць заўсёды быў варты таго.
Ніхто з бацькоў ня будзе лаяць дзяцей, што перамагаюць. А калі не перамагаюць, то мо ня варта было й падтрымліваць?
Гэта жорстка, але толькі так свет фільтруе годных ад слабых.
Калі дарослым скардзішся на бацькоў – толькі пацьвярджаеш што яны мелі рацыю калі заціскалі нешта ў табе.
Псіхічнае здароўе ідзе з сілы, а сіла заўсёды знаходзіць шлях.
Гэта і ёсць нашая ініцыяцыя: пастаяннае змаганне за сябе.
Калі ты ня можаш зрабіцца сабой, то толькі ты ў гэтым вінаваты.